Ik heb weer wat meegemaakt... Ik kan tegenwoordig zonder zijwielen fietsen en omdat het vakantie is mag ik elke middag fietsen met een vriendje... Samen fietsen we dan naar het schoolplein en de speeltuin en altijd met helm op want anders mag ik niet op m'n fiets van mama. Zaterdag 24 juli was ik ook aan het fietsen bij het schoolplein. Ik wilde naar het grote schoolplein en wilde de kortste weg nemen en dat is over een hekje klimmen... Dat hekje zal ik nooit meer vergeten... ik viel er namelijk vanaf en kwam neer op de grond....auw auw auw. De mama van m'n vriendje die toevallig rondliep bracht me naar huis en vertelde aan mama dat ik was gevallen. Mama zag gelijk aan mij dat het niet goed was. Ik wilde m'n arm niet buigen en wilde niks vastpakken en de pijn was na 10 minuten ook niet minder geworden. Mama ging de huisartsenpost bellen en we mochten langskomen. We moesten even wachten tot we aan de beurt waren en ik viel eventjes in slaap bij mama op schoot. De huisarts heeft gekeken naar m'n arm en hij wilde toch een foto laten maken. Mama kreeg een papier mee voor mij en we moesten wachten ik de wachtkamer van de spoedeisende hulp. Daar zaten we 5 minuutjes en werden we opgehaald door een verpleegkundige. Ik mocht in de speciale kinderkamer met speelgoed en boekjes... Hij vroeg wat er gebeurd was met mij en ik vertelde het hele verhaal. Ik kreeg van hem ook zetpillen tegen de pijn want mijn arm deed echt zeer. Die zetpillen vond ik niet leuk maar hij had beloofd dat ik een kadootje mocht uitzoeken en hij ging speciaal voor mij op zoek naar iets leuks in de kast. Ik heb politieauto's gekregen van hem en daar wilde ik gelijk mee spelen. Even later kwam hij weer terug om mij en mama naar de röntgen te brengen voor de foto. Ik kreeg van hem een rolstoel en werd rondgereden. De mevrouw van dat vet coole onwijs grote fototoestel maakte de foto's (wat wel een beetje pijn deed) en ik mocht mijn " botjesfoto's" ook zien. Dat was echt heel leuk. Ze bracht ons weer terug naar de kamer. De dokter kwam daarna bij mij kijken. Ze vroeg ook aan mij wat er gebeurd was en weer vertelde ik het hele verhaal. De dokter vertelde dat ze Sara heet. Sara vertelde mij dat ze niet goed op de foto konden zien wat er met m'n arm aan de hand was en dat ze ook een foto van m'n ander arm wilde maken om dan te vergelijken. Sara ging weer weg en de verpleegkundige kwam ons weer ophalen voor de volgende foto. Weer mocht ik in de rolstoel en weer naar dat vet coole fototoestel. Maar nu deed het geen pijn want dit was mijn andere arm. Mama en ik werden weer teruggebracht naar de kamer en we gingen weer spelen met de auto's die ik had gekregen. Sara kwam weer langs en zij vertelde mij dat m'n arm toch was gebroken. Er zat een scheur in m'n botje van m'n rechterbovenarm net boven m'n elleboog. Ze vertelde dat ik in het gips moest en wel 3 weken. Ik wist helemaal niet wat gips was maar daar zou ik snel achter komen. De verpleegkundige kwam mij weer halen om naar de gipskamer te gaan. Het was niet zover dus hij tilde me op en nam me mee. Samen met hem deed ik de sok over m'n arm. Daarna kwam er een zacht verband omheen...ik vond het net wol. Omdat ik niet wist wat gips was, vertelde hij dat uitgebreid aan mij. Ik kreeg zelfs een balletje gips zodat ik wist wat het was. Echt raar...het was eerst koud en daarna werd het steeds warmer. Nu ik wist wat het was ging ook gips om m'n arm. Ik kreeg een gipsspalk bijna tot aan m'n oksel en daarna nog een soort plakverband eromheen. M'n arm was helemaal wit maar m'n arm deed nu helemaal geen pijn meer. Ik kreeg nog een mitella om zodat het niet te zwaar zou zijn. Na het gipsen moest er nog een keer een foto worden gemaakt om te kijken of m'n arm in de goede stand in het gips zat. Mama en ik werden na de foto weer naar de gipskamer gebracht en daar moesten we wachten tot de dokter naar de foto had gekeken. In de gipskamer heb ik "Joep" ook gezien. Hij hing aan de deur en je kon al z'n botjes en spieren zien. Vet coole poster was dat. De dokter kwam vertellen dat alles goed in het gips zat. Daarna kwam de verpleegkundige ook nog met allemaal papieren voor mama. Ze moest afspraken gaan maken voor over een week bij de chirurg en voor weer een foto. We hebben de verpleegkundige bedankt en gingen daarna weer naar papa en Anna. Thuis aangekomen wilde de Jano, Lisa en Damian (de buren) m'n arm ook zien. Ze vonden het best cool m'n gips. En gelukkig is het m'n rechterarm want ik teken en schrijf met links.
De volgende dag heeft mama foto's gemaakt van mij.
 |
 |
Zie ik er niet vet cool uit...
 |
 |
Wat ik leuk vond aan het net hebben van gips is dat ik op papa's plek mocht slapen. Lag ik samen met mama in het grote bed. M'n gips was pas na 48 uur helemaal hard en zo kon ik niet uit bed vallen.
 |
 |
Vrijdag de 30e moesten we terugkomen bij dokter Renkema na eerst een nieuwe foto te hebben gemaakt. M'n witte gips was niet helemaal goed meer want aan de bovenkant was het wat los geworden en ik was er een paar keer op gevallen. Opa kwam ook opeens langs in het ziekenhuis en hij heeft gelijk kunnen zien dat ik nieuw gips kreeg. Ik wilde eigenlijk roze gips maar mama zei dat het roze gips op was...ik vraag me af hoe mama dat wist. Toen ik m'n oranje (nederlands 11-tal) gips kreeg van de gipsmeneer kwam ook de verpleegkundige van de vorige keer binnen met een andere patiente. Hij kwam nog even met mij praten over hoe het ging en waarom ik nieuw gips kreeg. Na het gipsen moest mama nieuw afspraken maken bij de afsprakenbalie, daarna ging ik samen met opa mee naar oma. Kon mama de afspraken rustig maken en daarna alleen naar huis fietsen. 's Avonds kwamen papa, mama en Anna mij weer ophalen bij opa en oma en konden papa en Anna m'n nieuwe gips ook zien. Thuis heeft mama weer nieuwe foto's gemaakt. 17 augustus hebben we weer een nieuwe middag ziekenhuis. Eerst gips eraf, dan weer een foto en dan weer naar dokter Renkema.
Ik ben vandaag (17e) weer een middag in het ziekenhuis geweest met mama... Papa kwam eerder thuis van z'n werk en ging op Anna passen... Om iets over 2 vanmiddag werd ik uit m'n gips gezaagd... De gipsmeneer deed dat met een heel speciale zaag die wel door gips ging maar niet door watten en m'n arm. Hij liet dat zien op mama's hand... Daarna ging hij dus mijn gips eraf zagen...
 |
 |
 |
 |
 |
 |
Na het zagen pakte hij een speciale tang en maakte de snee die hij had gemaakt groter...daarna de schaar erin en hopla m'n gips was er helemaal af.... Ik ging alleen maar lachen tijdens de hele "operatie"... Wat wel raar was is dat ik m'n arm dus echt niet recht kon krijgen...hij bleef gewoon in de gipsstand... Nadat ik m'n tekening had gegeven en de gipsmeneer hem gelijk op de kast had geplakt gingen we naar de röntgen. Mocht ik weer een botjesfoto laten maken maar nu deed dat helemaal geen pijn. Na de foto want dat is zo gebeurd gingen we naar de balie om ons te melden voor de afspraak met dokter Renkema. De dokter keek naar m'n arm en keek wat ik er al mee kon nu het gips eraf was. En dat was eigenlijk al best goed...helemaal strekken ging niet en ik wilde nog vertrouwd in de mitella hangen maar dat zou goed komen. Mama had natuurlijk heel veel vragen aan de dokter over wat ik wel mocht en wat niet. Want morgen begint m'n kleutergym weer maar daar mag ik dus van de dokter een paar weken niet aan meedoen (daar heb ik thuis wel even om moeten huilen want ik vind dat echt onwijs leuk). Dokter Renkema kreeg van mij natuurlijk ook een tekening (en wat lekkers). Ik had m'n mooiste cars auto's meegenomen en daar heb ik mee gespeeld samen met de dokter... Hij wilde ze ook wel hebben...toen heb ik gezegd dat hij ze moest kopen of naar Rhodos moest gaan want daar hebben ze er heeeeel veel...Daarna gingen we nog even terug naar de gipskamer want mama had gevraagd of m'n klas een keertje mocht langskomen in het ziekenhuis en mama kreeg een papiertje van de gipsmeneer. Wat ik ook erg leuk vond in de gipskamer was de andere gipsmeneer. Hij kon wat vet cools...hij draaide aan z'n oor en dan toetert z'n oor gewoon... Bij mij lukt dat dus echt niet en bij mama ook niet (ik draaide haar oor er bijna af en toeteren deed hij echt niet). Misschien dat als we met de klas langs mogen komen dat hij het me toch maar eens gaat uitleggen
Het was een drukke maar heerlijke middag want m'n GIPS IS ERAF!!!!! Ik ben dan ook lekker in bad geweest en m'n arm kon weer gewoon in het water...Wat een lekker gevoel was dat... Mama heeft in bad m'n arm voorzichtig gewassen en na het bad ingesmeerd met babybodylotion en met vaselinezalf het plekje wat een beetje kapot was... Daarna ging ik naar bed en ook dat was een beetje vreemd want ik wist eigenlijk niet hoe ik m'n arm moest neerleggen..na een beetje draaien viel ik uiteindelijk in slaap...Morgen weer een dag zonder gips...joehoe...